بروید همانجا که رفا دارد

غلام‌قلی: آخر این چه بخت بد و روزگار تلخ کامی بود که ما دچار آن شدیم؟ چه کنیم با این همه مشکل و هزینه؟

تحریم‌های بین‌المللی: چی شده؟ هنوز کسی داخل سرزمین ایران نفس می‌کشد؟ می‌بینم که هنوز نتوانستم امیدتان را به صورت کامل از بیخ و بن از بین ببرم.

کووید نوزده: همیشه کار تیمی بیشتر از انفرادی موثر بوده و هست. "تحریم" جان، شما به وسع خودت خوب تلاش کردی، باقی را به من بسپار.

دلار آمریکا: نه داداش، بیماری خشک و خالی و تحریم صنایع که جواب نمی‌دهد. اگر به هر زور و زحمتی که بود دارو وارد کردند چه؟ قیمت داروی واراداتی را باید آن قدر بالا ببریم که طرف "کلیه" و "دست سمت راستش" را هم که فروخت، نتواند دارو بخرد. این کار، فقط کار خودم هست.

بورس ایران: زکی خیال باطل، پس من چه کاره هستم اینجا؟ خودم چنان جشنواره حبابی بسازم که وقت ترکیدن آن،هر نوبت، نصف مملکت یکجا، با دیدن کاهش ارزش دارایی‌هایشان مستقیم راهی آن دنیا شوند.

اختلاس سیستماتیک: این‌ها رو باش، پس تو این نیم قرن ما غاز می‌چروندیم؟ هر چه که هست اندک تلاش من و کسانیست که در سیستم من هستند. شما چه می‌گویید این وسط؟ راست می‌گویند که شهر که بی کلانتر شد، غورباقه هم هفت‌کش می‌شود.

مدیران بهاری و تدبیر و امیدی: دست خوش، ما نبودیم کدام یک از شما اصلا بود؟ رو نیست که، سنگ "تراورتن" است. خیلی ببخشید "غلام‌قلی" جان، شاید ما نباید از این تریبون این را اعلام کنیم، اما اگر کسی اعتقاد ندارد جمع کند و از ایران برود. برود آنجایی که آن رفاه و آن مدل زندگی وجود دارد. اگر هم نمی‌تواند، برود بمیرد.

---

سرخط رسانه‌های داخلی: "علی‌رغم کارشکنی‌های فراوان، ایران و ایرانی هنوز منقرض نشده‌اند و این نشانه یک هرج و مرج نهادینه در میان مردم است. حتما برای انقراض هم باید زور بالای سرتان باشد؟؟؟"

+++

سازمان اوقاف: در سندی که همین الان به دستمان رسید، یک چهارم از سمت راست سیاره مریخ و سه پنجم سطح زیر کشت کل کهکشان راه شیری نیز وقف شده است. از الان گفتیم که فردا مثل وقف دماوند آقایان از تعجب شاخ روی سرشان در نیاید!