تو رو دیده، رد داده قلبم پرزیدنت بنفش من

کاش می‌شد ما ایرانی‌ها در انتخابات ریاست جمهوری، آمریکا، روسیه و چین هم شرکت کنیم. به نظر این بنده‌ی کلنگ، تاثیری که آن‌ها روی اقتصاد مملکت ما دارند، از تاثیر ریاست جمهوری خودمان هم بیشتر است.

---

پی‌نوشت:

0- پیرو پیشنهاد بالا، پیشنهاد می‌شود، انتخابات ریاست جمهوری ایران را بروند در سوریه و لبنان و یمن و عراق برگزار نمایند.

1- آورده‌اند که قیمت گوشت گوسفندی در بازار رکورد زد. در همین باب قیمت گوشت سایر جانداران به جز آدمیزاد نیز کشید بالا.

2- شما را آشنا می‌نمایم با "پرزیدنت"، بچه‌ها پرزیدنت، پرزیدنت، بچه‌ها

 

3- هر جور حساب می‌کنم، انگاری روی بند، رخت پهن کرده باشند. من دیگه رد دادم.

4- خب، از مصیبتش گفتیم، حالا نوبت امیدش است. بچه‌ها به چشم خواهری نگاه کنید، نبینم کسی سود استفاده را ببرد (خودم می‌دانم سود نیست، وبلاگ خودم هست، دلم می‌خواهد وسطش لواشک پهن کنم)

خب آدم ایشان را می‌بیند، روحش تازه می‌شود. چشم حسود کور، پسر بردار آن اسپند و اسپند دانه را بیاور. این شما و این هم امید پایانی متن:

 

5- یک جمله خواندم در وبلاگ همراز، "انگار پاییز، بهار آدم‌هاست"، بزن دست قشنگ رو.

6- البته کور سوی امید داخلی هم داریم، مانند "پژمان جمشیدی"، آنقدری که این بشر در فیلم‌ها نقش خود واقعی "پزمان جمشیدی" را بازی کرد، در زندگی واقعی‌اش "پژمان جمشیدی" نبود. دیگر دارد PP اش را در می‌آورد. می‌ترسم یک فیلم درباره نوح پیامبر بسازند، ایشان در آن فیلم هم نقش "پژمان جمشیدی" را بازی کند.

اما امید کارش با پژمان جان تمام نمی‌شود، ته مانده امید هم داریم، "علی انصاریان"، آن وقتی که مجری برنامه ورزشی بود و از عمو حسن می‌خواند.

7- و در آخر برای شادی روحیه، این شما و این هم عشق من، جناب دیوی:

به قول دیوی جان برای همه‌ی شما یه کم پول آرزو می‌کنم.